Komentarz do wpisu „Powrót Króla lub upadek Rzeczypospolitej”

Z zainteresowaniem przeczytałam tekst Powrót Króla lub upadek Rzeczypospolitej. Autor bardzo celnie odwołuje się do konkretnych faktów historycznych z dziejów Polski i świata. Z nich wynikają nie dla wszystkich oczywiste tezy:

1) Polska była najsilniejsza, gdy głową państwa nie był człowiek wywodzący się z Warszawy lub Poznania czy Gniezna. Polska swoje najpiękniejsze lata miała wtedy, gdy rządzili synowie Giedymina.

2) Rzeczpospolita zawsze największe zwycięstwa odnosiła razem z Litwą i Ukrainą. Przez Litwę rozumiem tutaj nie Żmudź, która dzisiaj przypisuje sobie wyłączne prawa do dziedzictwa Wielkiego Księstwa Litewskiego – lecz przede wszystkim Białoruś.

3) Nie ma wolnej Polski bez wolnej Ukrainy.

4) Im silniejsza była władza magnaterii i szlachty – tym słabsza była Rzeczypospolita. Dzisiejsze partie polityczne, w których rodzinne klany przesiadając się z jednej partii do drugiej nadal pełnymi garściami grabią majątek narodowy – to właśnie dzisiejsza szlachta i magnateria.

5) Konflikty zawsze wybuchały na początku wieku.

Powyższe punkty są cytatem z tekstu Autora, ja zaś wyróżniłam dla mnie najistotniejsze z istotnych wnioski. Moim zdaniem najtrafniejsze jest przesłanie punktu czwartego, niestety. Pamiętając bowiem konsekwencje, jakie z tego faktu poniosła Polska, trudno nie patrzeć z obawą w przyszłość. Radą na to byłaby – moim zdaniem – jedynie silna władza centralna. A może wystarczyłby sprawniejszy aparat państwowy? Ten, który już mamy, ale działający bez opóźnień, niepodlegający naciskom mediów i innych instytucji, reprezentujących interesy inne niż dobro państwa, po prostu – skuteczny? Być może wtedy pochodzenie głowy państwa nie byłoby czynnikiem kluczowym (to swoją drogą ciekawa teza).

Opinię, iż te konkretne alianse były dla Rzeczpospolitej wyznacznikiem jej sukcesu, a zatem powinna je kontynuować, chyba bym jednak przemyślała i podchodziła do tej tezy ostrożnie. Zwłaszcza jeśli chodzi o Ukrainę. Polska, moim zdaniem, powinna bardziej się skupić na zadbaniu o swoje relacje z mocarstwami sąsiednimi, które już nieraz potrafiły nam udowodnić, jak bardzo się z nami nie liczą. Nie chodzi mi przy tym wcale o zaskarbianie ich łask, ale wypracowanie takiej niezależności ekonomicznej, która pozwoliłaby na zmniejszenie obaw w rodzaju: „Co będzie w razie konfliktu”. Jednocześnie, po raz kolejny historia powinna przypomnieć, że ład i silna władza w państwie zniechęcają potencjalnych agresorów do podjęcia działań przeciwko nam. Tymczasem mam wrażenie, że wciąż bardziej popularne jest myślenie: „Nierządem Polska stoi”. Przeszłość wykazała już fałszywość takiego rozumowania. Obecna tzw. afera taśmowa to kolejny kamyczek do tego ogródka. Jeśli więc politycy i media nie wyjaśnią do końca tej sprawy, może to stanowić dla państw sąsiednich ważną wskazówkę na temat chaosu w naszym kraju. Cóż z tego, że premier otrzymał wotum zaufania? Albo to politycy innych państw nie wiedzą, ile to znaczy?

„Dzisiaj nie możemy mieć złudzeń, że XXI wiek będzie inny, ponieważ właśnie zamykamy stary cykl i wkraczamy w nowy, który tym razem zaczyna się od agresji Rosji na Ukrainę” – czytamy na blogu J.N. Rożyńskiego. To jest bardzo prawdopodobny scenariusz i zamknięcie na to oczu nie sprawi, że problem zniknie. Warto się nad tym zastanowić.

Cały tekst znajduje się na stronie JAROSŁAWA N.ROŻYŃSKIEGO Czas na głos nowego pokolenia Polaków w XXI wieku!

http://prezydent.org.pl/2014-06-29.html.