Siatka niezgody

Przeczytałam wczoraj na piekielni.pl taką historyjkę. W skrócie dla tych, którym się nie chce czytać, chodzi o to, że ktoś chciał zaadoptować kotka z fundacji, ale ich wymagania okazały się nie do przejścia. Najtrudniejszy oczywiście jest wymóg osiatkowania balkonu i/lub okien. Zajrzałam do komentarzy, a było ich sporo, i ku swojemu zdziwieniu ujrzałam, że minusowani są ludzie, którzy popierają te fundacyjne zalecenia. Większość za to podzielała oburzenie autora historii. Czytałam i nie wierzyłam własnym oczom. Powtarzały się argumenty: „Kot jest mądry i nie wyskoczy”, „Kiedyś nikt nie siatkował balkonów i jakoś było”, a już oszołomił mnie taki (zacytuję fragment): „(…) jak zwierzę które w pogoni za ofiarą rzuca się w przepaść mogło przeżyć w środowisku naturalnym i nie wyginęło zanim ludzie je udomowili? Jakim cudem nie wyginęły przez te 10.000 lat od chwili udomowienia do dnia wynalezienia cudownych siatek zabezpieczających, przecież wysokie budowle mieszkalne to nie jest jakiś nowy wynalazek”.

Gratuluję myślenia. Wkleiłam to dość oburzona na swoją fejsową stronę, żeby inni kociarze też mogli się pooburzać. ;) Nie wypowiadałam się na piekielnych, bo z góry wiedziałam, że nikogo nie przekonam (nieliczne głosy podobne do mojego ginęły w zalewie oburzenia: jak fundacja śmie wymagać?), ale zdziwiło mnie, że pod moim fejsowym postem pojawił się komentarz, również niezbyt przychylny siatkowaniu. Więc zaczęłam myśleć. :P (Lepiej późno niż wcale :P). Głównie o tym, czy to ja się dałam zmanipulować lobby siatkujących balkon, czy też jest w tym sens? ;)

Fakt, ja swoje okna i balkon osiatkowałam dość szybko, choć nikt mi nie kazał. Kocio przybył do mnie bardzo spontanicznie, miałam dla niego kuwetę i żwirek, a i to przypadkiem w sumie, nie bardzo nawet wiedziałam, ile razy dziennie i co powinien jeść. Jednak w dzisiejszych czasach dostęp do informacji jest przebogaty, a i zadawać pytania umiem, więc szybko uzupełniłam braki. Tak, zdaniem niektórych może wręcz przesadzam w dogadzaniu Kociowi, ale cóż – taki fart jedynaka. :P A bardziej serio, to ja ogólnie jestem panikara i momentami nadgorliwa w troszczeniu się o innych. Poza tym bardzo cenię prewencję. I jeśli komuś np. wydatek na odrobaczanie kota wydaje się zbędny, a skoro ja to robię, to widać mam za dużo kasy – to jego problem. Szkoda tylko kota. Większość kocich opiekunów szybciej jednak zadba o profilaktykę niż właśnie o te nieszczęsne siatki. W „piekielnej” historii podkreślany był jej kosmiczny wręcz koszt. Cóż, pozwolę sobie z tym się nie zgodzić. Zarabiam zrywami, zleceniami, czasem muszę się kredytować u rodziny, ale naprawdę, wolałam siatki założyć i móc spokojnie Kocia puszczać na balkon, bez obaw, że mi ucieknie. Mieszkam na parterze, może nie skończyłoby się od razu źle, w najlepszym wypadku dostałabym telefon skądś tam, że kot jest do odebrania (tak, Kocio jest zaczipowany, nie, nie płaciłam za to – skorzystałam z sezonowych akcji, jakie na wiosnę i jesienią są w gabinetach weterynaryjnych, przynajmniej na pewno w dużych miastach – bo właśnie miasto je finansuje). W najgorszym – zagryzłby go pies, zabił jakiś zwyrodnialec, o jakich słyszy się ostatnio niestety za dużo, wpadłby pod samochód czy złapał jakiegoś pasożyta. Po co mi to? Kot – mam nadzieję – pożyje czas jakiś, jeśli już tak liczymy. Ja siatkowałam rękami fachowców, zresztą piszę o nich co jakiś czas, bo naprawdę robią fajne i stosunkowo niedrogie zabezpieczenia. Ale jeśli kogoś taki wydatek przerasta, to przecież może sam sobie te siatki założyć. Nawet słabsze, delikatniejsze – moskitiery czy co tam jest. Byle kota zniechęcić do wyglądania za balustradę i by w chwili strachu nie szukał tam ucieczki.

Argument, że kiedyś tego nie było i jakoś było… Pewnie, kiedyś wiele rzeczy było innych. Miałam świnkę morską jakieś piętnaście lat temu. Żyła około sześciu lat, nie pamiętam dokładnie. Była sobie, nikomu nie wadziła, ale trudno mi powiedzieć o niej coś więcej. Dożyła swoich lat i pobiegła za TM. Moja wychuchana Agrafcia żyła lat trzy. Nagle poznałam świńską anatomię, odwiedzałam stomatologa zwierzęcego, siedziałam na świńskich forach – a i tak jej nie pomogłam. Natomiast kiedy opowiadałam o jej chorobach i wizytach u weta, niektórzy byli bardzo zdziwieni. Też kiedyś mieli świnki i one nie miały problemów z zębami. Sama o to zapytałam panią weterynarz. Dowiedziałam się, że właśnie ostatnie lata przynoszą takie słabe mioty. Wynika to z nieprawidłowych krzyżówek, pseudohodowli… Osłabił się materiał genetyczny i zwierzątka po prostu sobie nie radziły. Wiadomo, czym skutkuje chów wsobny. I tak jest z kotami. Może mniej na nie chuchano, ale może mleko, które piły, było mlekiem, a trawa rosnąca przed blokiem była trawą, a nie syfem, zanieczyszczonym nie tylko psimi niespodziankami, ale i spalinami? A i robaczki, które są pożerane czasem przez kotki, były zdrowsze? ;)
Siatka niesie ze sobą jeszcze inne korzyści. Dla mnie prawie równie ważny, jak bezpieczeństwo Kocia: nie mam na balkonie ptactwa, które albo wpadało towarzysko, albo by wydać w spokoju swoje ostatnie tchnienie... (tak, miałam takie przypadki). Poza tym na siatce zaczepiam brzękadełka dla kota i w zasadzie nie muszę mu dokupywać innych wypasionych rozrywek, bo przy byle powiewie coś się dzieje, więc Kocio ma rozrywkę. No ale to dodatkowe bonusy, niemniej też ważne.

Poza tym, odnośnie do wymagań fundacji wszelakich. Nie wiem, nie znam się może aż tak dobrze. Może mają za duże wymagania, za dużo kontrolują, sprawdzają czyjeś życie. (Bo naturalnie ludzie tam pracujący nie mają nic innego do roboty albo mają taki niezdrowy fetysz, żeby nieustannie siedzieć w czyimś życiu...). W komentarzach na piekielnych były też uwagi, że może jeszcze np. karmy lepszej będą wymagać? :P Jasne, cenimy swoją prywatność, nie chcemy być kontrolowani, chcemy też sami decydować o tym, co dobre dla nas i naszego pupila. Ale ci, którzy zajmują się kotami w domach tymczasowych, schroniskach, chcą mieć pewność, że temu kotu nie stanie się krzywda. Że nie będzie wyrzucony na ulicę, bo przestanie pasować do nowych zasłon albo będzie je drapał bądź miauczał za głośno. I chyba w niezrozumieniu tego faktu tkwi problem, a nie w samej siatce.
Nie jestem z fundacji. Głęboko jednak wierzę, że jeśli ktoś naprawdę chce zaopiekować się kotem, to jakieś wyjście znajdzie. A fundacje nie są po to, by to utrudniać. Naprawdę w to wierzę. :)